عائذ بن حمله تمیمی
مقدمه
- عائذ فرزند حمله تمیمی از شیعیان مخلص و از سوارهنظام و مجاهدان سپاه امیرالمؤمنین (ع) در صفین و نهروان بود. او پس از شهادت امیرالمؤمنین (ع) در شهر کوفه به یاری حجر بن عدی درآمد و با نیروی انتظامی زیاد بن ابیه، به زد و خورد پرداخت[۱]. عائذ با این که در زمرۀ یاران حجر بن عدی قرار داشت اما موفق به فرار شد و از چنگال عبیدالله بن زیاد آن حاکم ستمگر و خون آشام نجات یافت.[۲]
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۸۷ و ۲۵۹.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۷۹۱.