ظبیه
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
ظُبیَه را همان «عرق الظبیه» گفته‌اند. [۱] برخی ظبیه را درختی غیر مثمر، شبیه گیاه گون و جمع آن «ظبیان» دانستند که از سایه آن بهره گرفته می‌‌شود.[۲] اما غالب اقلیم شناسان، از ظبیه به عنوان موضعی در حجاز نام برده‌اند. بعضی از ایشان، عرق الظبیه را موضعی بین مکه و مدینه در نزدیکی روحاء و برخی دیگر هم، آن را خود روحاء گفته‌اند.[۳] واقدی نیز در کتاب خود، از این مکان به عنوان بخشی از روحاء یاد کرده و آن را در دو میلی مدینه دانسته است.[۴] عرق الظبیه در برخی دیگر از منابع، مکانی در «صفراء» معرفی شده است.[۵] از این موضع در ذکر وقایع جنگ بدر، نامی به میان آمده و آن را از توقف گاههای رسول خدا(ص) و یارانش در جریان غزوه بدر[۶] و نیز مکان صدور فرمان قتل عقبة بن ابی معیط، توسط پیامبر(ص) در بازگشت از بدر نام برده شده است.[۷] امروزه ساکنین این دیار از سرزمین خود با نام «طَرَف ظبیه» یاد می‌‌کنند. برخی متأخرین با یکی دانستن معنای اسامی «طرف» و «عرق» و «نعف» - که پیش از الظبیه به کار رفته‌اند - عرق الظبیه را گیاهی خاکستری رنگ که در وادی السِّداره در جاده مدینه به مکه، حدود سه میلی قبل از روحاء، در دیار بنی عوف از شاخه‌های قبیله حرب و نیز روحاء می‌‌روید، معرفی کرده‌اند.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۵۸.
- ↑ النبی(ص) ثم مرّ علی تربان ثم علی ملل ثم علی غمیس الحمام من مرّیین ثم علی صُخیرات الیَمام، ثم علی السّیاله ثم علی فجّ الروحاء، ثم علی شنوکه و هی الطریق المعتدله حتی اذا کان بعرق الظبیه (ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۳؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۲۶۱.)
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۵۸.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۴۰.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۹۰۳.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۴۰.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۱۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۳۱.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۰۴.