استدراج - لطیفی و شجاعی (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

استدراج
زبانفارسی
نویسندگانرحیم لطیفی و احمد شجاعی
موضوعاستدراج
منتشر شده دردانشنامه کلام اسلامی ج۱
وابسته بهمؤسسه امام صادق(ع)
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشر۱۳۸۸
شماره صفحاتصفحات ۲۳۵ الی ۲۳۸

استدراج عنوان مقاله‌ای است که به بحث و بررسی پیرامون استدراج می‌پردازد. این مقاله ۴ صفحه‌ای به قلم رحیم لطیفی و احمد شجاعی نگاشته شده و در دانشنامه کلام اسلامی ج۱ منتشر گشته است[۱]

دربارهٔ پدیدآورندگان

رحیم لطیفی (پدیدآورنده)
رحیم لطیفی
حجت الاسلام و المسلمین رحیم لطیفی (متولد ۱۳۴۷ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علی محمدی خراسانی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، احمد پایانی و مصطفی اعتمادی تبریزی پیگیری کرد. مدیریت علمی مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، همکاری با مرکز تخصصی مهدویت از جمله فعالیت‌های وی است.[۲] او علاوه بر تدریس در مدارس علمیه قم به تدریس در دانشگاه‌ها نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله را به رشته تحریر درآورده است. «خاتمیت امامت و مهدویت»، «پرسمان نیابت و وکالت امامان معصوم»، «دنیا و آخرت»، «شیعه»، «امامت و فلسفه خلقت»، «مهدویت حکومت دینی و دموکراسی»، «مهدویت و سکولاریزم»، «امام قلب امت»، «رویکرد عقلی بر ضرورت وجود امام (قاعده لطف)»، «علم غیب معصوم»، «امامت در اصول کافی» و «حقیقت امامت و خلافت» برخی از این آثار است.[۳]
احمد شجاعی (پدیدآورنده)
احمد شجاعی
آقای احمد شجاعی (متولد ۱۳۴۵، اهر)، در کنار دروس متداول حوزوی مطالعات خود را در زمینه‌های فقه و اصول، کلام جدید و فلسفه غرب، معارف اسلامی و فلسفه اسلامی پیگیری کرد. معاونت پژوهشی مرکز تخصصی علم کلام و همکاری با مؤسسه امام صادق از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایان‌نامه‌های دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «عزاداری و انتظار»، «دین و دولت در شریعت ناب محمدی»، «تحلیلی درباره جفر و جامعه دو منبع علم امام»، «حدیث علی مع الحق»، «جفر»، «جامعه»، «حدیث تشبیه»، «ابداع» و «آیه» برخی از این آثار است.[۴]

اثر وابسته به مقاله

پانویس

دریافت متن مقاله