بطن

این مدخل زیرشاخهٔ بحث قرآن است. بطن از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بطن در فقه سیاسی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

بَطْن: شکم، نهان، مخفی، درونی، پنهان. مقابل ظهور و جمع آن بطون.

پنهان‌کاری به اعتبار عملی که متعلق آن است، مورد امر و نهی خداوند تعالی قرار گرفته است. خداوند در قرآن کسانی را که پنهانی و آشکارا انفاق می‌کنند، می‌ستاید: ﴿الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ﴾.

فحشا و فجور چه پنهانی و چه آشکار مورد نهی و غضب الهی است. گناهکاری و فحشای پنهان، از آسیب‌های سهمگین و خطرناکی است که از درون بنیان‌های اعتقادی و دینی جامعه را سست و متزلزل می‌سازد. این آفت و ویروس خطرناک، افزون بر قدرت گسترش سریع و واگیرداری آن، به دلیل کشش لذایذ نفسانی نیازمند مبارزه فرهنگی پردامنه، زمان‌بر و پرحوصله است.

معناشناسی

بطن در اصل به معنای پوشیده و غیر ظاهر است، و در اینجا مقصود معنایی از قرآن است که از ظاهر کلام به‌دست نمی‌آید. و گاهی در احادیث بیان شده است و برخی صاحب‌نظران آن را به معنای قاعده کلّی، برگرفته از آیه می‌دانند که به وسیله الغای خصوصیت به‌دست می‌آید..

منابع

1. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم
2. فرهنگ شیعه