احمد بن عبدالله بن خانبه کرخی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

ابوجعفر احمد بن عبدالله بن مهران بن خانبه کرخی، مشهور به ابن خانبه از خاندانی بزرگ، شیعی[۱] و اصالتاً ایرانی، غلام یونس بن عبدالرحمان و صحابی مشهور امام کاظم و امام رضا(ع) بود.[۲] بسیاری از رجال شناسان ابن خانبه را با احمد بن عبدالله کرخی یک نفر دانسته‌اند.[۳] کسانی چون طاهر بن محمد بن علی، احمد بن هلال و محمد بن حسین از وی روایت کرده‌اند.[۴] شیخ طوسی وی را در زمره کسانی ذکر کرده که از امامان معصوم روایتی نقل نکرده‌اند،[۵] اما نجاشی نقل کرده که ابن خانبه مکاتبه‌ای با امام رضا(ع) داشته است.[۶] رجال‌نویسان او را موثق دانسته‌اند.[۷] گفته شده که وی نخست کاتب اسحاق بن ابراهیم بود، ولی از آن کناره گرفت و به تصنیف کتاب روی آورد.[۸] کتاب التأدیب که به نام کتاب یوم و لیله نیز شهرت دارد، اثر اوست.[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۳۹.
  2. خلاصة الاقوال، ص۱۵.
  3. جامع الرواة، ج۱، ص۵۳؛ نقد الرجال، ص۲۴.
  4. تنقیح المقال، ج۱، ص۶۶.
  5. رجال الطوسی، ص۴۵۳.
  6. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۳۹.
  7. الفهرست (طوسی)، ص۲۶؛ رجال ابن داوود، ص۳۱.
  8. خلاصة الاقوال، ص۱۵.
  9. الفهرست (طوسی)، ص۲۶.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۵۱-۱۵۲.