نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۴ توسط Bahmani(بحث | مشارکت‌ها)
بنی‌جهینه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:بنی‌جهینه در قرآن - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
نام قبیله‌ای در حوالی مدینه است. از رسول گرامی اسلام (ص) در مورد سپاه سفیانی که مدینه را خراب کرده، برای مقابله با حضرت مهدی (ع) رهسپار مکه معظمه می‌شود روایت شده است: خداوند جبرئیل را می‌فرستد و به او می‌فرماید: برو نابودشان بساز. پس با پای خود بر زمین می‌زند و خداوند همه آن‌ها را در کام زمین فرومی‌برد، جز دو نفر از اهل جهینه، کسی از آن‌ها زنده نمی‌ماند[۱]. در روایت دیگری آمده است، وقتی سپاه سفیانی در سرزمین بیداء خسف می‌شود، از آن‌ها جز دو نفر -که از قبیله جهینه هستند- باقی نمی‌ماند که برای مردم از داستان خسف گزارش ببرند؛ یکی از آن‌ها "بشیر" و دیگری "نذیر" است[۲]. البته در حدیث دیگری نام آن دو نفر "وتر" و "وُتَیره" از قبیله مراد آمده است، که صورت آن‌ها به عقب برگردانده شده، عقب عقب راه می‌روند تا آن‌چه به قوم‌شان آمده، به مردم خبر دهند[۳][۴].
بنی‌جهینه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بنی‌جهینه در قرآن - پرسش مرتبط ندارد