نامۀ ۵۷ نهج البلاغه

این مدخل زیرشاخهٔ بحث نهج البلاغه است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

امام (ع) وقتی خبر عزیمت یاران جمل را از مکه به سمت بصره شنید و از نیت آن‌ها آگاهی یافت، به همراه عده‌ای از یاران و برای مذاکره و بازداشتن آن‌ها از جنگ و خون‌ریزی به راه افتاد، اما پس از چندی، زمانی‌که امام به منطقه رَبَذه رسیده بود، از رسیدن آن‌ها به بصره آگاهی یافت و در نامه‌ای به کوفیان از آن‌ها برای یاری حق یاری طلبید. زمان صدور نامه سال ۳۶ ق است.

فرازی از نامه

اما بعد، من از جایگاه قبیله‌ام بیرون شدم و از دو حال بیرون نیست: یا ستمگرم یا ستم‌دیده، یا متجاوزم یا بر من تجاوز شده. در هر صورت من خدا را به یاد کسانی می‌آورم که نامه‌ام به آنان می‌رسد که به جانب من بیایند، تا اگر نیکوکارم یاری‌ام دهند و اگر بدکارم مرا به بازگشت به راه حق وادارند.

منابع

1. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه ج۲