سقالبه در معارف و سیره سجادی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سقالبه است. سقالبه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سقالبه در قرآن - سقالبه در حدیث - سقالبه در اخلاق اسلامی - سقالبه در معارف دعا و زیارات - سقالبه در معارف و سیره سجادی - سقالبه در معارف و سیره رضوی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
سقالبه، اقوامی سرخ‌رو ساکن در بین خزر و قسطنطنیه بودند. گفته شده بین آنها درگیری و جنگ بوده است. برخی از آنها نصرانی یعقوبی، برخی نسطوری و برخی نیز آتش‌پرست بوده‌اند و عده‌ای از آنها هم بر هیچ دین و آیینی نبوده‌اند. امام سجاد (ع) آن‌گاه که از خدای بزرگ پیروزی اسلام را بر دشمنان کافر درخواست می‌فرماید از سقالبه در کنار هند و روم و... نام می‌برد. «اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ... وَ السَّقَالِبَةِ»؛ «ای خداوند، چنان کن که این دعا همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد، از هندوان و رومیان و... و سقالبیان.»..[۱].[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ نیایش بیست‌وهفتم.
- ↑ شرح صحیفه سجادیه، محمدعلی مدرسی چهاردهی، المکتبة المرتضویه، تهران، ۱۳۶۰؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ نورالانوار فی شرح الصحیفة السجادیة، سید نعمت‌الله جزایری، آسیانا، قم، ۱۴۲۷.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «سقالبه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۶۷.