عبور از روی آب

مقدمه

زمانی که امام مهدی (ع) ظهور کند، فرستادگانی را به گوشه گوشه دنیا روانه می‌کند، از جمله لشکری به قسطنطنیه^[۱] می‌فرستد. زمانی که لشکر به خلیج (دریای مرمره) می‌رسند، کلماتی را بر کف پاهای خود نوشته و بر آب راه می‌روند و بدون کشتی از روی آب عبور می‌کنند، چون رومیان^[۲] این را می‌بینند، می‌گویند: یاوران حضرت مهدی (ع) این گونه‌اند، آیا او خود چگونه خواهد بود؟! سپس دروازه شهرها را به روی لشکریان باز نموده و چون لشکر وارد شهر می‌شود هر آن‌گونه که بخواهد (بی‌هیچ جنگی) حکم خواهد کرد.^[۳].