نشانه‌های امام زمان در قرآن (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Golzade (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
نشانه‌های امام زمان (ع) در قرآن
زبانفارسی
ترجمهٔ کتاب[[ترجمه المحجة فیما نزل فی القائم الحجة (کتاب)|ترجمه المحجة فیما نزل فی القائم الحجة]]
نویسندهسید هاشم بحرانی
مترجمامیر خانبلوکی
موضوعمهدویت، امام مهدی، مهدویت در قرآن
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات * انتشارات وحدت‌بخش|انتشارات * انتشارات وحدت‌بخش]][[رده:انتشارات * انتشارات وحدت‌بخش]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر
  • ۱۳۹۲
  • ۱۳۹۳ ش
شابک۹۷۸-۶۰۰-۵۲۲۳-۳۲-۳‬
شماره ملی‎۳۷۰۹۳۰۲

نشانه‌های امام زمان (ع) در قرآن ترجمه فارسی کتاب المحجة فیما نزل فی القائم الحجة اثر سید هاشم بحرانی به زبان عربی است که به بررسی آیات قرآن پیرامون موضوعات مهدویت با استفاده از روایات و تفاسیر شیعی می‌پردازد. این کتاب به کوشش امیر خانبلوکی به فارسی ترجمه شده است و توسط انتشارات وحدت‌بخش به چاپ رسیده‌ است.[۱]

درباره کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «رویکردی قرآنی در مورد اوصاف و نشانه‌های امام مهدی (ع) و ظهور و غیبت آن امام است. در این اثر به ترتیب سوره‌های قرآن کریم، به شرح و بررسی اجمالی آیات نازل شده در زمینه مهدویت و شئون مختلف آن پرداخته شده و تأویل و تفسیر این قبیل از آیات از زبان معصومین (ع)، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده سعی کرده است دلایل قرآنی ظهور و غیبت امام مهدی را استخراج نموده و ذیل هر یک از آیات ورد شده در این موضوع، به یک یا چندین روایت از احادیث معصومین استناد نماید. وی برای نگارش این کتاب از تفاسیر مختلف شیعه نیز بهره جسته و دیدگاه‌های مفسران شیعی را در مورد تفسیر یا تأویل آیات مهدوی را منعکس نموده است. بررسی شخصیت امام مهدی و اوصاف ایشان، نشانه‌های ظهور و غیبت آن امام، وقایع و فتنه‌های قبل از ظهور، اوضاع جهان و مردم در دوران قبل و بعد از ظهور و بیان ویژگی‌های اصحاب آن امام از مهم‌ترین مطالب قرآنی مربوط به مهدویت در این اثر است.»[۲]

فهرست کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورندگان

  • سید هاشم بن سلیمان توبلی بحرانی (متولد حدود ۱۰۳۰-۱۰۴۰ق بحرین و متوفای ۱۱۰۷ق بحرین) مشهور به علامه بحرانی، از بزرگترین و معروف‌ترین علمای شیعه در عهد صفویه است که در حدود سال‌های ۱۰۳۰-۱۰۴۰ق در بحرین متولد شد و به سال ۱۱۰۷ در همان شهر وفات یافت. وی همزمان با علامه مجلسی و محمد بن حسن حر عاملی در زمان حکومت صفوی به تدوین و نشر حدیث همت گماشت. وی پس از درگذشت مرجع دینی بزرگ وقت، محمد بن ماجد ماحوزی، ریاست علمی و مسند فتوایی بحرین را برعهده گرفته و بجز تألیف و تدریس، زعامت فقهی و مرجعیت دینی-اجتماعی را نیز برعهده داشت. تعداد تألیفات او نزدیک به شصت کتاب است که معروف‌تر و مهم‌تر از همه -به زبان عربی- البرهان فی تفسیر القرآن است.[۳]
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «ترجمه و شرح بدایة المعارف الالهیة فی عقائد الامامیة»، «الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد»، «تفسیر آیه‌ای از کریم اهل‌بیت» و «روزه عاشورا در فقه اهل‌سنت» برخی از این آثار است.[۴]

آثار وابسته

دریافت متن کتاب

پانویس

پیوند به بیرون