آداب مسافرت
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
- در آیین اسلام به سفر، بسیار توجه و در قرآن و احادیث، فوائد بسیاری برای آن بیان شده است. در سیره نبوی(ص) نیز بر این امر تأکید شده است و مسلمانان به انجام سفر فراخوانده شدهاند[۱].
سفر در کلام نبوی(ص)
- سفر در کلام پیامبر اکرم(ص) جایگاه خاصی دارد و سخنان و روایات نقل شده از ایشان نشان میدهد که آن حضرت یک سفر در راه خدا را بهتر از پنجاه حج[۲] و مسافران را مشمول لطف ویژه خداوند میدانست و میفرمود: "اگر مردم از رحمت خداوند به مسافر آگاه بودند، برای مسافرت میشتافتند؛ به درستی که خداوند با مسافر، مهربان است"[۳][۴].
- همچنین آن حضرت با توجه به تأثیر مثبت سفر در آسایش جسم و شادابی روح، آن را مایه سلامتی فرد دانسته، میفرمود: "مسافرت کنید تا تندرست بمانید"[۵]. رسول خدا(ص) در حدیثی دیگر، سفر را باعث اندوختن تجربه دانسته و فرموده است: "مسافرت کنید که اگر ثروتی به دست نیاورید، [لااقل] اندیشه و تجربه میاندوزید"[۶][۷].
آداب سفر
منابع
پانویس
- ↑ موسوی بردکشکی، سید جواد و حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۴.
- ↑ جلال الدین سیوطی، الجامع الصغیر، ج ۲، ص ۴۰۴؛ المتقی الهندی، کنزالعمال، ج ۴، ص ۳۰۴ و نهج الفصاحه، تحقیق و ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص ۶۲۷
- ↑ ورام بن ابی فراس، مجموعه ورام، ج ۱، ص ۳۳.
- ↑ موسوی بردکشکی، سید جواد و حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۴.
- ↑ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۶۵؛ احمد بن محمد برقی، المحاسن، ج ۲، ص ۳۴۵ و حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ص ۲۴۰.
- ↑ مکارم الاخلاق، ص ۲۴۰.
- ↑ موسوی بردکشکی، سید جواد و حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۵۴-۵۵.