بحث:خسف در بیداء

خسف بیداء در درسنامه امام شناسی

• خسف، فرو رفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله، سیل، طوفان، موشک، بمباران و بالا آمدن آب دریاست.
• بیداء، نام سرزمین میان مکّه و مدینه است.
• از روایات چنین برداشت می‌شود که مقصود از خسف بیداء آن است که لشکر سفیانی پس از قتل و غارت در مدینه، در تعقیب حضرت مهدی(ع) به سوی مکّه حرکت می‌کنند و چون به بیداء برسند در آنجا همه لشکر، به جز دو یا سه نفر، خسف خواهند شد.
• رسول خدا(ص) می‌فرماید:«يَعُوذُ عَائِذٌ بِالْبَيْتِ فَيُبْعَثُ إِلَيْهِ جَيْشٌ حَتَّى إِذَا كَانُوا بِالْبَيْدَاءِ بَيْدَاءِ الْمَدِينَةِ خُسِفَ بِهِمْ».
• و در حدیثی دیگر می‌فرماید: "لشکری از شام به مکّه فرستاده می‌شود تا آن هنگام که به بیداء برسند و به زمین فرو روند".