بیداء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بیداء به معنی سرزمینی است که خاک نرمی دارد و در میان راه مکه و مدینه قرار گرفته است و به شهر مکه نزدیک‌تر است. گروهی برای جنگ به سوی مکه و خانه خدا می‌روند، زمانی که به این سرزمین می‌رسند، خدا به جبرئیل (ع) دستور می‌دهد و او زمین را امر کرده تا همه آنها را در خود فرو برد[۱].

رسول خدا (ص) فرمود: (در آن روز سفیانی در مصر به سر می‌برد) لشکری از شام مهیا کرده و به سوی مکه (برای خراب کردن کعبه) گسیل می‌دارد، زمانی که لشکر به سرزمین بیداء می‌رسد در زمین فرو می‌روند. در حدیث دیگری فرمود: این رخداد از نشانه‌های ظهور حضرت مهدی (ع) است[۲].

علی (ع) فرمود: زمانی که لشکر سفیانی فراریان را به سوی مکه دنبال می‌کنند، به سرزمین بیداء می‌رسند، در آنجا ندایی می‌رسد و آنها در زمین فرو می‌روند و این تأویل قول خداوند است که می‌فرماید: ﴿وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ[۳]. یعنی از زیر پایشان فرو می‌روند. آن روز مردی از لشکر سفیانی در پی شترش رفته است، اما زمانی که برمی‌گردد هیچ کدام از لشکریان را نمی‌بیند و هم اوست که خبر نابودی لشکر را به مردم می‌رساند[۴].

رسول خدا (ص) فرمود: با مردی از امت من (یعنی حضرت مهدی (ع)) در میان رکن و مقام، (سیصد و سیزده نفر) به تعداد یارانم در جنگ بدر بیعت می‌کنند. سپس گروهی از عراق و ابدال از شام (سوریه) نزد او می‌آیند و لشکری از سوی شام (یعنی لشکر سفیانی) به سوی ایشان می‌آیند، اما زمانی که به سرزمین بیداء می‌رسند در زمین فرو می‌روند[۵].

در روایت دیگری رسول خدا (ص) فرمود:... سفیانی لشکری به سوی حضرت مهدی (ع) گسیل می‌دارد، اما آنان در بیابانی به زمین فرو خواهند رفت. شخصی پرسید: ای رسول خدا آیا کسی که به اجبار (یا از روی تقیه) همراه آنان باشد نیز هلاک می‌شود؟ رسول خدا (ص) فرمود: بلی، اما در روز قیامت با همان نیتی که داشته برانگیخته خواهد شد[۶].[۷]

در حدیث است که از نماز گزاردن در بیداء نهی شده، چون مورد غضب خدا واقع شده است. در حدیث دیگری است که بیداء همان "ذات الجیش" است که هروقت امام صادق (ع) به آن‌جا می‌رسید، زود می‌گذشت و در آن نماز نمی‌خواند[۸].[۹]

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. ملاحم، ص ۷۶.
  2. ملاحم، ص ۷۵.
  3. «و کاش آنگاه را می‌دیدی که هراسان شده باشند، دیگر (راه) گریزی نیست و از جایی نزدیک فرو گرفته می‌شوند» سوره سبأ، آیه ۵۱.
  4. ملاحم، ص ۷۵.
  5. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۳۶.
  6. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۰۳.
  7. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۵۸.
  8. مهدی موعود، پاورقی ص ۷۷۴.
  9. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۸۷.