عبدالله بن رقیم کنانی کوفی

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

عبد الله فرزند رقیم و به قولی ابی رقیم یا ارقم از راویان حدیث و از اصحاب رسول خدا(ص) و از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بود. آمنه بنت وهب مادر رسول خدا(ص) عمه پدرش بود.
عبد الله در عام الفتح (سال فتح مکه) اسلام آورد^[۱] و حدیث معروف پیامبر خدا(ص) که دستور دادند، همه درهای خانه‌ها به مسجد را ببندند مگر درِ خانۀ علی(ع) را، او نیز نقل کرده است^[۲].
در این حدیث رسول خدا(ص) به صراحت می‌فرماید: "من درب خانه‌های اصحاب را به مسجد بستم، این خدای متعال بود که درب خانه‌ها را بست، و در خانه علی را خداوند به روی مسجد باز گذاشت نه من"^[۳].^[۴]

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ اسدالغابه، ج۳، ص۱۱۵؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۲۹۴.
↑ الغدیر، ج۳، ص۲۰۵.
↑ متن حدیث چنین است: «أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) بِسَدِّ الْأَبْوَابِ الشَّارِعَةِ فِي الْمَسْجِدِ وَ تَرَكَ بَابَ عَلِيٍّ، قالوا: يا رسولَ اللّهِ! سَدَدْتَ أَبْوَابَنَا كُلَّهَا إِلَّا بَابَ عَلَيٍّ، قَالَ: مَا أَنَا سَدَدْتُ أَبْوَابَكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَدَّهَا».
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۳.