عبدالله بن شداد لیثی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- عبد الله فرزند شداد بن هاد لیثی از اعراب کوفی و از بزرگان تابعین و فقیهان و راویان حدیث و به نقل شیخ طوسی در زمرۀ اصحاب امیرالمؤمنین علی(ع) بود[۱] و جنگ نهروان آن حضرت را یاری کرد [۲].
- کشی از حمران بن اعین از امام صادق(ع) نقل می‌کند: "روزی یکی از شیعیان امیرمؤمنان(ع) به تب شدیدی بیمار شد، امام حسین(ع) به عیادتش رفت، همین که وارد خانۀ او شد، بیماری و تب او از بین رفت و شفا یافت". و در حدیث است که آن شخص، عبدالله بن شداد لیثی بوده است[۳].
- ابن ابی الحدید از عطا نقل می‌کند که: عبدالله بن شداد لیثی می‌گفت: دوست می‌داشتم که مرا آزاد می‌گذاشتند، تا فضایل علی بن ابی طالب(ع) را از روز تا شب برای مردم نقل کنم و در این راه گردنم را با شمشیر می‌زدند[۴].
- عبدالله بن شداد لیثی تا سال ۸۳ هجری زنده بود و با عبدالله بن اشعث علیه حجاج بن یوسف ثقفی که خون شیعیان علی(ع) را به ناحق می‌ریخت قیام کرد و سرانجام به دست حجاج بن یوسف ثقفی به شهادت رسید[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۸؛ ر.ک: رجال برقی، ص۴؛ اسدالغابه، ج۳، ص۱۸۳.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۳۴.
- ↑ رجال کشی، ص۸۷، ح۱۴۱.
- ↑ شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۷۳.
- ↑ تاریخ طبری، ج۶، ص۳۸۲؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۳۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۹۱-۸۹۲.