اختراع
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اختراع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- "اختراع" چیزی است که مسبوق به ماده نیست؛ ولی مسبوق به مدت است[۱]. اختراع، یعنی آفرینش ابتدایی و مقصود از آفرینش ابتدایی، خلقت غیر تقلیدی است. کار خدا "فطر"، یعنی اختراع است؛ ولی کار بشر معمولاً تقلید است؛ حتی در اختراعات بشر نیز عناصر تقلید وجود دارد؛ زیرا کارهای بشر اصولاً تقلید از طبیعت است، یعنی کارهای خود را بر اساس طبیعتی که وجود دارد و الگوبرداری کرده است، قرار می‌‌دهد و بر اساس آن، نقاشی و مجسمه‌سازی و سایر مصادیق هنری خود را بنا می‌‌کند[۲].
- بشر احیاناً اختراع و ابتکار هم می‌‌کند و قدرت آن را هم دارد، ولی مایه‌های اصلی اختراع و ابتکار بشر نیز خود طبیعت است. اما خدا از صنع و از دستاورد دیگری تقلید نکرده، چون همه هستی، ساخته و ابتکار اوست و مقدم بر صنع او چیزی نیست. کلمه "فطرت" با ابتداء و اختراع مساوی است، یعنی عملی که از روی چیزی دیگری تقلید نشده است[۳]. به دو اصطلاح ابداع و فطرت رجوع شود[۴].
اختراع در فرهنگ مطهر
اختراع نیز همان معنای “ابداع” را می‌رساند. یعنی [فقط] از ناحیه خداوند، اختراع است، چنان‌که مثلاً ضبط صوت را یک کسی ابتدا – می‌گوییم - اختراع کرد[۵].[۶]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ سبزواری، شرح منظومه، ص۱۸۶.
- ↑ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۳.
- ↑ مطهری، فطرت، ص۲۱ - ۲۰.
- ↑ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۲۴.
- ↑ مجموعه آثار، ج۳، ص۶۰۸.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۵.