قرة بن ابی قره غفاری
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
قرة بن ابی قره غفاری از شهدای کربلا از قبیلۀ غفار است. رجزی که در میدان جنگ میخواند، چنین بود:
قَدْ عَلِمَتْ حَقّاً بَنُو غَفّارِ | وَخِنَدفُ بَعْدَ بنی نِزار | |
بأنّنی اللَّیثُ الهِزْبر الضاری | لَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ | |
بِجَدِّ عَضْبٍ ذَکَرٍ بَتّارِ | یَشَعْ لی فی ظلمة الغُبار | |
دونَ الهُداةِ السادةِ الأبرار | رَهْطِ النبی احمدِ المختار[۱] |
که در این رجز، ضمن معرفی خویش و فاجر دانستن دشمن، رزم خود را در دفاع از فرزندان اخیار دانسته است[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ این رجز را با اندکی تفاوت به جابر بن عروة غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری و عبدالله و عبدالرحمن بن عروة غفاری نسبت داده شده است. ر.ک: (به ناسخ ج۲، ص۳۱۲ و مقتل الحسین(ع)، خوارزمی، ج۲، ص۲۲ و مثیرالاحزان، ص۵۱، و ابصارالعین، ص۱۷۶، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.)
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۴.