مسعود هاشمی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نام او در منابع پیشین نیامده است. ولی به نوشته فاضل دربندی وی پس از موسی بن عقیل رهسپار میدان نبرد شد و چنین رجز خواند:
| اليوم اقتل مجمع الكفار | بصارم هندي شبه النّار | |
| احمي عن ابن المصطفى المختار | عن الحسين وآله الاطهار |
- امروز با شمشیر برّان هندی که همچون آتش است همه کافران را می‌کشم، از فرزند پیامبر خدا(ص) یعنی حسین(ع) و خاندان پاکش حمایت می‌کنم.
سپس به دشمن حمله برد و یکصد تن از آنان را به خاک افکند. در این هنگام یکی از شامیان و شماری از مردم کوفه بر سر راه وی کمین کردند و او را کشتند. پس از شهادت وی امام حسین(ع) ایستاد و اطراف خود را نگاه کرد ولی یاوری نیافت، سپس گریست چندان که محاسنش خیس گردید[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۸.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۳۸.