الإمامة الکبری و الخلافة العظمی ج۱ (کتاب)
جلد اول الإمامة الکبری و الخلافة العظمی کتابی است به زبان عربی که به دفاع از عقاید شیعه و به خصوص امامت می‌پردازد. این مجموعه به قلم سید محمد حسن القزوینی نوشته شده و توسط دو انتشارات در زمان‌های متعددی از جمله: انتشارات دارالمجتبی (ایران) و انتشارات دار القارئ (لبنان) به چاپ رسیده است.[۱]
| الإمامة الکبری و الخلافة العظمی ج۱ | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | سید محمد حسن القزوینی |
| تحقیق یا تدوین | سید جعفر القزوینی |
| موضوع | اثبات خلافت، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات *انتشارات دارالمجتبی (ایران) (۱۳۸۵ ش)
|
| محل نشر | قم، ایران و بیروت، لبنان |
| سال نشر | ۱۳۸۵، ۱۳۸۱، ش |
| شابک | ۹۶۴-۸۷۶۲-۹۲-۹ |
| شماره ملی | ۱۰۲۱۴۴۸ |
درباره کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «نویسنده در جلد اول کتاب با بهره‌گیری از مباحث و دلایل عقلی و نقلی به بررسی موضوعات زیر می‌پردازد؛ نحوه تبلیغ و دعوت به اسلام، دسیسه‌های آنان در جبهه حق، کارهایی که از روی کینه و لجاجت بر امام علی(ع)روا داشتند، روایات غیر صحیح از صحیحین بخاری و مسلم، پایین آوردن جایگاه پیامبر اکرم(ص)به خاطر شیخین، متهم نمودن امیرالمؤمنین(ع)، حکم کردن به کفر شیعیان و وجوب قتل ایشان، نمونه‌هایی از تعصب نفرت‌انگیز آنان، جهالت‌های ابن تیمیه، صحابه در قرآن و سنت[۲].
فهرست کتاب
گفتار اول: مقدمه کتاب
- نحوه تبلیغ و دعوت به اسلام؛
- دسیسه‌های آنان در جبهه حق؛
- کارهایی که از روی کینه و لجاجت بر امام علی(ع) روا داشتند؛
- روایات غیر صحیح از صحیحین بخاری و مسلم؛
- پایین آوردن منزلت پیامبر اکرم(ص)به خاطر شیخین؛
- متهم نمودن امیرالمؤمنین(ع)؛
- حکم کردن به کفر شیعیان و وجوب قتل ایشان؛
- نمونه‌هایی از تعصب نفرت‌انگیز آنان؛
- جهالت‌ها و حماقت‌های ابن تیمیة؛
- صحابه در قرآن و سنت؛
- حکم ایشان به کفر ابی طالب(ع)؛
- تقیه در شریعت و بداء؛
- رویکرد اول: در تقیه؛
- رویکرد دوم: در بداء و کنار زدن اشکالات؛
- اجتهاد در مقابل نص؛
- جماعت و اعتقاد ایشان به بسته شدن درب اجتهاد؛
- اهل تسنن مراجع را منحصر در چهار نفر می‌دانند؛
- دیدگاه اهل تسنن در خصوص قرآن کریم؛
- اهل تسنن و موضوع تحریف قرآن کریم[۱].
درباره پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین سید محمد حسن القزوینی (سید محمد حسن حائری قزوینی، متولد ۱۲۹۶ ق، کربلا و متوفی ۱۳۸۰ ق، کربلا)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد کاظم خراسانی، سید محمد کاظم طباطبایی یزدی و محمد تقی شیرازی پیگیری کرد.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «البراهین الجلیة فی رفع تشکیکات الوهابیة»، «المناهج السویة و التحفة الامامیة الحائریة»، «فرقه وهابی و پاسخ شبهات آنها» و «التحفة الاثنا عشریة فی نقض کلمات الوهابیة» برخی از این آثار است.[۳]