ازهر بن یزید حمصی غطیفی مرادی
مقدمه
ابن ماکولا[۱] نسب او را چنین گفته است: ازهر بن یزید بن عبد یغوث بن جزء بن معاویة بن ذؤیب بن مالک بن منبة بن ذهل بن غطیف بن عبدالله بن ناجیة بن مراد. وی به «حمصی»، «شامی» و «مصری» منسوب است و فرزند و نوادگان او در مصر[۲] نشان می‌دهد وی در این مناطق سکونت قابل توجهی داشته است.
ابن ابی حاتم[۳] ازهر بن یزید مرادی را غیر از اَزهر بن یزید غطیفی دانسته است و برای تفاوت میان آن دو می‌گوید: حارث بن قیس از اَزهر مرادی و حارث بن یزید از ازهر غطیفی روایت کرده‌اند. اما به نظر می‌رسد هر دو یکی باشند؛ زیرا غطیف، تیره‌ای از مراد بوده و ابن ماکولا[۴] أزهر بن یزید را به هر دو (غطفی مرادی) منسوب کرده است.
ابن حجر[۵] نام او را در بخش سوم (مخضرمین) آورده است. ابن حبان[۶] و عجلی[۷] او را تابعی ثقه برشمرده‌اند. او در زمان عمر به مدینه هجرت کرد و در فتح مصر و جنگ یرموک و جابیه شرکت داشت[۸].
وی از مقداد، عمر، عایشه و معاذ بن جبل روایت کرده است[۹]. او را فقیه می‌دانستند[۱۰]. بنا بر روایتی، ازهر آنگاه که در جابیه بود، از معاذ بن جبل که فرمانده سپاه بود پرسید: مؤمنان چه کسانی هستند؟ معاذ از پرسش او تعجب کرد و گفت: من تو را فقیه‌تر از این سؤال می‌دانستم. مؤمنان مسلمانانی هستند که روزه می‌گیرند و نماز را به پا می‌دارند و زکات می‌پردازند[۱۱]. ابن حجر این روایت را به اشتباه درباره ازهر بن مروان آورده است.[۱۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن ماکولا، ج۷، ص۱۵۰ و ۱۵۱.
- ↑ ابن ماکولا، ج۷، ص۱۵۰.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۳۱۲.
- ↑ ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۵.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.
- ↑ ابن حبان، ج۱، ص۲۱۵.
- ↑ عجلی، ص۵۹.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۱۵۰؛ ابن عساکر، ج۸، ص۳۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.
- ↑ بخاری، ج۱، ص۴۵۸؛ ابن عساکر، ج۸، ص۴۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.
- ↑ کان برمی بالفقه، ابن عساکر، ج۸، ص۴۳.
- ↑ ابن عساکر، ج۸، ص۴۳.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ازهر بن یزید حمصی غطیفی مرادی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۳۴.