امکان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امکان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • "امکان" یکی از مفاهیم سه‌گانه فلسفی در کنار وجوب و امتناع، به معنای سلب ضرورت وجود و عدم از ماهیت من حیث هی است. بنابراین، "ممکن‌الوجود" آن است که وجودش ممتنع نباشد و "ممکن‌العدم" چیزی است که وجودش واجب نباشد. از این‌رو استعمال کلمه امکان بدون هرگونه قیدی[۱]، در امکان خاص یا در امکان ذاتی انصراف دارد که نفی ضرورت از هر دو طرف وجود و عدم است.
  • امکان ذاتی اعتبار عقلی است؛ زیرا ماهیت من حیث هی اعتبار عقل است و امکان آن نیز اعتبار عقل می‌باشد؛ زیرا در امکان، عقل، ماهیت را صرفاً بدون لحاظ وجود و عدم و بما هو اعتبار می‌‌کند[۲].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. امکان در اصطلاح در هفت معنا به کار می‌‌رود: امکان عام، خاص، اخص، استقبالی، وقوعی، استعدادی و فقری. به منابع فلسفی و کلامی رجوع شود.
  2. محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۴۱.