سیف بن مالک
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
سیف بن مالک عبدی یا نمیری از شهدای کربلاست. از جوانان پرشوری بود که در بصره، در خانۀ بانوی بزرگ، «ماریه بنت منقذ عبدی» جمع می‌شدند، خانۀ او پایگاهی برای شیعه بود[۱].
از بصره به کوفه آمد و از آنجا به کاروان امام حسین(ع) پیوست، سپس همراه او به کربلا آمد. عصر عاشورا در نبرد تن به تن به شهادت رسید[۲].[۳]
از رجال‌نویسان و مورخان پیشین تنها ابن شهرآشوب درباره وی گفته است: «سیف در روز عاشورا در نبرد نخستین به فیض شهادت نایل گشت»[۴].
محمد مهدی شمس‌الدین می‌گوید: «سیف بن مالک نمیری» همان «سیف بن مالک عبدی» است.[۵]
در زیارت ناحیه مقدسه امام(ع) نیز بدون پسوند «عبدی» یا «نُمَیْری» از سیف چنین یاد شده است:«اَلسَّلاَمُ عَلَى سَيْفِ بْنِ مَالِكٍ»[۶].[۷]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا
پانویس
- ↑ انصار الحسین، ص۷۸.
- ↑ عنصر شجاعت، ج۱، ص۷۹.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۵۶.
- ↑ مناقب، ج۴، ص۱۲۲، نیز ر.ک: معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۶۹؛ اکلیل المصائب، ص۱۷۲.
- ↑ انصار الحسین(ع)، ص۹۳، الدار الاسلامیة.
- ↑ اقبال الاعمال، ج۳، ص۷۸؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۲ و ج۱۰۱، ص۲۷۳، چاپ ایران.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۹۵.