ولایت‌دار

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ولایت‌دار (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

ولایت‌دار، از سوی خلیفه انتخاب می‌شد و وظایفی چون امامت نماز، ریاست قضا، سپاه، نگهبانی، اخذ خراج و موارد دیگر را عهده‌دار بود. عمر - خلیفه دوم - همواره ولایت‌دار خود را از میان عموم عرب انتخاب می‌کرد، ولی در زمان بنی امیه، این مقام به خویشاوندان خلیفه و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایت‌داران در محل مأموریت خود مقیم شده و به امر ولایت‌داری می‌پرداختند، ولیکن بعدها زمان بنی امیه در مرکز حکومت "دمشق" می‌ماندند و نمایندگان خویش را به ولایات گسیل می‌داشتند[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۸۳.