فرزند حضرت فاطمه
مقدمه
فرزندان حضرت فاطمه، عبارتاند از: امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، زینب کبری(س)، امکلثوم(س) (که برخی اسمش را رقیه دانسته و ولادتش را پیش از فوت پیامبر(ص) و وفاتش را در زمان امام حسن مجتبی(ع) میدانند[۱]؛ هرچند بنا بر یک قول، دختری دیگر به نام رقیه داشتهاند که در کودکی فوت کرد[۲]) و محسن(ع) (که در جریانات پس از وفات پیامبر(ص) سقط شد[۳].[۴]
در سخنی پیامبر(ص) در فضیلت این خانواده فرمود: به درستی که علی(ع) وصی و خلیفۀ من است. همسرش فاطمه(س) سرور زنان عالمیان دختر من است. حسن و حسین(ع) دو سرو جوانان بهشت، فرزندان من هستند. هر کس آنان را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هر کس دشمن بدارد، با من دشمنی کرده است[۵].[۶]
- ↑ عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۷، ص۳۷۸؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۹۵۴؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابه فی معرفة الصحابة، ج۸، ص۲۷۵.
- ↑ احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی، ص۵۵.
- ↑ احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی، ص۵۵؛ محمد بن جریر طبری، دلائل الإمامة، ص۴۵.
- ↑ ر.ک: شریعتجو، منیره، حضرت فاطمه، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۳۱۴-۳۱۵.
- ↑ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۹ و ۴۲۰.
- ↑ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ۲۳۷.