استعفاف در حدیث

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث استعفاف است. "استعفاف" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

استعفاف در قرآن - استعفاف در حدیث - استعفاف در کلام اسلامی - استعفاف در فلسفه اسلامی - استعفاف در عرفان اسلامی - مقام استعفاف

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل استعفاف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

کلمات قصار پیرامون عفاف

در غررالحکم و دررالکلم در «باب العفاف» سخنانی به اقتصار از مولای موحدان، امیرمؤمنان، علی بن ابی طالب(ع) بیان شده است که در این جا فقط به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

1. «الْعَفَافُ‏ زَهَادَةٌ»: پارسایی، بی‌رغبتی در دنیاست.
2. «بِالْعَفَافِ‏ تَزْكُو الْأَعْمَالُ‏»: به وسیله پاکدامنی، عمل‌ها پاکیزه شده یا افزایش می‌یابد.
3. «أَهْلُ الْعَفَافِ‏ أَشْرَفُ‏ الْأَشْرَافِ‏»: پاکدامنی، برترین صفات و افعال نیک است.
4. «الْعَفَافُ أَفْضَلُ‏ شِيمَةٍ»: باز ایستادن از آنچه حلال نیست، برترین خصلت است.
5. «الْعَفَافُ يَصُونُ النُّفُوسَ وَ يُنَزِّهُهَا عَنِ‏ الدَّنَايَا»: پرهیزگاری، نفس را نگه داشته و آن را از پستی‌ها پاک می‌دارد.
6. «حُسْنُ الْعَفَافِ مِنْ‏ شِيَمِ‏ الْأَشْرَافِ»: نیک پارسایی و پاکدامنی، از خصلت‌های مردم بلند مرتبه و شریف است.
7. «سَبَبُ‏ الْقَنَاعَةِ الْعَفَافُ‏»: باز ایستادن از حرام، سبب قناعت است.
8. «عَلَيْكَ‏ بِالْعَفَافِ‏ وَ الْقُنُوعِ‏ فَمَنْ أَخَذَ بِهِ خَفَّتْ عَلَيْهِ الْمُؤَنُ»: بر تو باد به پاکدامنی و قناعت؛ زیرا کسی که آن را فرا گیرد مخارج زندگی بر او سبک گردد.
9. «عَلَيْكَ بِالْعَفَافِ فَإِنَّهُ‏ أَفْضَلُ‏ شِيَمِ‏ الْأَشْرَافِ‏»:بر تو باد به پاکدامنی؛ زیرا که آن برترین خصلت‌های افراد بلند مرتبه است.
10. «لَا فَاقَةَ مَعَ‏ عَفَافٍ‏»: هیچ گونه بیچارگی با پارسایی و پاکدامنی نیست؛ یعنی آدمی به برکت پارسایی، توانگری حقیقی را داراست.

منابع

1. امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن