بکر بن علی
مقدمه
در قریه ذی‌الکفل بر سر راه حلّه، بارگاهی است که بلندای گنبدش به نُه متر می‌رسد. درباره نسب شخص مدفون در آن اختلاف است. گروهی احتمال داده‌اند که وی همان ابوبکر بن علی(ع) است، که در واقعه کربلا زخمی شد و اسبش او را به این محل آورد و در آنجا از دنیا رفت و به خاک سپرده شد. ولی در سال ۱۳۱۳ ه.ق هنگام تعمیر بارگاه به قطعه سنگی برخورد کردند که بر روی قبر نصب شده و روی آن در سه سطر این عبارت به خط کوفی نوشته شده بود: "بكر بن علي بن ابي طالب الهاشمي مات سنة ستين للهجرة النّبوية على مهاجرها الثّنا". سنگ هم‌اکنون نزد کلیددار بارگاه نگاهداری می‌شود و گروهی از بزرگان دینی مانند شیخ محمّد آل حرزالدّین و نوه‌اش شیخ محمّد حسین آن را دیده‌اند. از آنجا که در آن نوشته تصریح شده است که وی در سال شصتم هجری از دنیا رفته و حادثه کربلا در سال ۶۱ بوده است، نمی‌توان او را در زمره شهیدان کربلا به شمار آورد[۱]. با وجود این دایرة المعارف تشیّع وی را از شهیدان کربلا قلمداد کرده است[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ مراقد المعارف، ج۱، ص۱۹۶.
- ↑ دایرة المعارف، تشیع، ج۱، ص۷۲.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۱۳.