الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

شب قدر شبی بسیار با ارزش و سرنوشت‌ساز در ماه رمضان است که به تعبیر قرآن کریم، خداوند قرآن را در آن شب نازل کرده و از هزار ماه برتر است و فرشتگان تا سپیده‌دم برای اجرای فرمان الهی و تقدیر سرنوشت امور جهان و بندگان به زمین فرود می‌آیند. شب قدر یکی از سه شب ۱۹، ۲۱، ۲۳ ماه رمضان است و احتمال اینکه شب ۲۳ شب قدر باشد بیشتر است.

شب قدر در هر سال وجود دارد و در آن شب، فرشتگان همراه با "روح" که فرشته برتری است، به زمین نازل می‌شوند. در زمان پیامبر(ص) نزول آنان بر شخص رسول اکرم(ص) بود. بعد از پیامبر خاتم|رسول اکرم(ص) باید شخصی حضور داشته باشد که لایق نزول فرشتگان بر او باشد. آن شخص امام است و در زمان ما مهدی(ع) است. امام عصر(ع) در مقامی‌ است که شب قدر که از هزار ماه بهتر است، روح و فرشتگان الهی بر او نازل می‌شود و به این ترتیب میان زمینیان و آسمانیان ارتباط برقرار می‌شود.

امام زمان(ع) به علت اینکه حجت و خلیفه خداوند است، باید از تمام حوادث و مقدرات عالم باخبر باشد؛ همان‌گونه که پیامبر(ص) باید آگاه می‌شد؛ لذا ملائکه و روح بر آن حضرت نازل شده، تقدیر امور را در اختیار ایشان می‌گذارند. چون شب قدر، شب نزول قرآن است، در شب قدر این ارتباط برقرار می‌شود و ملائکه و جبرئیل نازل می‌شوند و تمام مقدرات را به استحضار حضرت مهدی(ع) می‌رسانند.

پیشوایان معصوم(ع) در تفسیر سوره قدر فرموده‌اند: فرشتگان در این شب، مقدرات یک سال را نزد ولی مطلق زمان آورده، بر او عرضه و تسلیم می‌کنند.

در روایات آمده است در شب قدر، دعا برای حضرت مهدی را باید بر دعا برای خود مقدم داشت و بهترین دعاها طلب نصرت و حفظ‍‌ اوست: «اللّهمّ کن لولیّک الحجّة بن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه...».