ابوکعب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

در میان صحابی نویسان، تنها ابن حجر[۱] بر اساس خبری که فاکھی نقل کرده، وی را صحابی دانسته است. او گوید: ابوکعب مانند زنان حیض می‌شد! از این‌رو، نذر کرد در صورت سلامتی، حج و عمره به جا آورد. او پس از بهبودی، هر سال به سفر حج رفت و در این باره شعری سرود. پیامبر اکرم(ص) از او پرسید: شترت چه شد؟ گفت: اسلام آن را مهار کرده است.

بخش اخیر این داستان، مربوط به خَوّات بن جُبیر (با کنیه ابوعبدالله یا ابوصالح) است. به احتمال، ضمیمه شدن بخش نخستین داستان، ابن حجر را به نوشتن شرح حال جداگانه‌ای برای ابوکعب وادار کرده است. در هر صورت، خوات در جاهلیت برای خلوت کردن با زنان می‌گفت: شترم رمیده است. او به دلیل ارتباط با زن روغن فروشی، به صاحب ذات النِحیین معروف شد. خوات در سفری با رسول خدا(ص) در منطقه مرالظهران نیز با زنان نشست رسول خدا(ص) وی را دید و با تعبیر شترت چه شد، بارها با او شوخی کرد، تا آنکه گفت: اسلام شترم را مهار کرد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۷، ص۲۸۵.
  2. هیثمی، ج۹، ص۴۰۱ و ج۲، ص۱۲۶؛ ابن اثیر، ج۲، ص۱۸۹ و ۱۹۰؛ ابن حجر، ج۲، ص۲۹۱؛ ابن منظور، ج۳، ص۲۳۸.
  3. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوکعب»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۸۴.