بلیح بن مخشی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابن حجر[۱] با استناد به شعر بلیح که مرزبانی آن را در کتابش معجم الشعراء آورده، او را صحابی دانسته است. شعر او چنین است:
| نَصَرْنَا النَّبِيَّ بِأسْيَافِنَا | نَكُرّ بِمَكَّةَ نَسْتَبْشِرُ | |
| بِأمْرِ الإلَهِ وَأمْرِ النَّبِيِّ | وَمَا فَوقَ أمْرَيِهمَا مَأمَرُ |
- ما پیامبر را که در مکه مورد انکار بود، با شمشیرهایمان یاری دادیم و آن کار به دستور خدا و پیامبر بود که فرمانی جز فرمان آن دو نباشد.
از ظاهر این شعر برمی‌آید که بلیح از انصار بوده است. گفتنی است در میان صحابه، شخصی به نام امیة بن مخشی خزاعی داریم[۲] که چه بسا به دلیل نام مخشی که در میان اسامی صحابه نادر است، وی برادر بلیح باشد[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۵۸.
- ↑ طبرانی، ج۱، ص۲۹۱.
- ↑ ماخذ: ابن حجر / الاصابه + طبرانی / المعجم الکبیر.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «بلیح بن مخشی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۷۴.