تفسیر ابن راهویه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اسحاق بن راهویه مروزی است.

مقدمه

ابن ندیم در ذیل عنوان «اسحاق بن راهویه» این تفسیر را با همین عنوان از تألیفات وی به شمار آورده است[۱].

داوودی در معرفی اسحاق بن ابراهیم بن مخلّد مروزی گفته است: وی ساکن نیشابور و دانشمند آنجا بلکه شیخ اهل مشرق و معروف به «ابن راهویه» است، و این تفسیر را با عنوان التفسیر از تألیفات وی معرفی کرده و گفته است: محمد بن یحیی بن خالد مروزی مشعرانی آن را از وی روایت کرده است[۲].

حاج خلیفه این تفسیر را با عنوان تفسیر اسحاق بن راهویه ذکر کرده است[۳]. و اسحاق بن راهویه را از افرادی که کتاب‌های تفسیری‌شان دربردارندۀ اقوال صحابه و تابعان می‌باشد، به شمار آورده است[۴].

اسماعیل پاشا این تفسیر را با عنوان تفسیر القرآن در شمار تألیفات ابن راهویه ذکر کرده است[۵]. کحاله نیز با عنوان فوق از این تفسیر یاد کرده و از تألیفات وی به شمار آورده است[۶].[۷]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۶ (فن ششم از مقاله ششم).
  2. داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۰۲، رقم ۹۵.
  3. حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۲.
  4. ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.
  5. ر.ک: بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱۶۷.
  6. کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۲۸.
  7. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۹-۳۹۰.