ثابت بن طریف مرادی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

وی از «وَنَب» شاخه‌ای از «مراد» از قبایل قحطانی بود[۱]. ابن یونس[۲] وی را از عُرَینه، تیره‌ای از بجیله دانسته است. ابن حبان[۳] وی را از تابعین و محدثان مورد اعتماد شمرده است، اما ابن یونس[۴] وی را از صحابه‌ای دانسته که جاهلیت را درک کرده و در فتح مصر و دیگر شهرها شرکت داشته است. ابن اثیر می‌گوید: ابن منده نیز براساس سخن ابن یونس، ثابت بن طریف مرادی را صحابی دانسته و در تبیین عبارت "صحابي ادرك الجاهلية" این قاعده کلی را ارائه داده است که کسانی که در دوره ابوبکر و عمر در فتوح شرکت داشته‌اند، جاهلیت را درک کرده و در زمان رسول خدا(ص) کبیر بوده‌اند. اما ابن حجر از ثابت در شمار مخضرمین (غیر صحابی) یاد کرده و در نقل و تلخیص گفتار ابن اثیر می‌گوید: ابن منده به صحابی بودن ثابت تصریح نکرده، بلکه از آن رو نام وی را آورده که در دوره ابوبکر و عمر در فتوحات شرکت داشته و زمان رسول خدا(ص) را درک کرده و این اعم از صحابی بودن است. عبدالفتاح فتحی در رد نقل و تلخیص ابن حجر می‌گوید: ابن اثیر صحابی بودن ثابت را رد نکرده و ابن منده نیز به صحابی بودن وی تصریح کرده است. ثابت از ابوذر غفاری و زبیر بن عوام روایت نقل کرده و کسانی مانند ازهر بن عبدالله مرادی، ابوسالم جیشانی و رزین بن عبدالله مذحجی از ثابت روایت کرده‌اند[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. ابن ماکولا، الإکمال، ج۷، ص۴۰۱؛ سمعانی، الأنساب، ج۵، ص۶۱۶.
  2. ابن یونس، تاریخ المصریین، ج۱، ص۷۸ و از او ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۷.
  3. ابن حبان، الثقات، ج۴، ص۹۴.
  4. ابن یونس، تاریخ المصریین، ج۱، ص۷۸ و از او ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۸۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۳۱.
  5. ابن حبان، الثقات، ج۴، ص۹۴؛ ابن ماکولا، الإکمال، ج۷، ص۴۰۱.
  6. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ثابت بن ضحاک بن خلیفه اوسی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص: ۳۰۰.