مشترکات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

مقصود از مشترکات، ثروت‌هایی است که تمامی مردم در آنها به طور مساوی، حق بهره‌برداری دارند[۱]. برخی از آنها، ثروت‌های طبیعی منقولی است که به صورت دست نخورده و تصرف نشده باقی مانده است؛ مانند پرندگان آزاد، حیوانات صحرایی، ماهی‌ها، دریاها و جنگل. بخشی دیگر از مشترکات، عبارت است از ثروت‌های احداث شده‌ای که برای عموم مردم ایجاد شده و همه، حق استفاده یکسان از آنها دارند؛ مانند جاده‌ها، معابر عمومی، مساجد، پارک‌ها و غیر آنها[۲]. مشترکات، ملک خاص کسی نبوده و هیچ کس حق انحصاری در آن ندارد و هر دو بخش آن، تحت نظارت حکومت اسلامی قرار دارد[۳].

منابع

پانویس

  1. شرح لمعه، ج۷، ص۱۷۰؛ تحریر الوسیله، ج۲، ص۲۰۲؛ جواهر الکلام، ج۳۸، ص۷۶ به بعد.
  2. شرح لمعه، ج۷، ص۱۷۰. قانون مدنی، مواد ۲۸-۲۳.
  3. اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت، علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۶۷.