نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۱۰ توسط Jaafari(بحث | مشارکت‌ها)
«وَالْقادَهِ الْهُداهِ[۱] رهبری عنوان و لقب دیگری برای ائمه (ع) است. واژه "قاده" جمع "قائد" است و پیش تر گذشت که در لغت عرب هم واژه "قائد" داریم و هم واژه "سائق". ائمه (ع) پیشاپیش اُمّت قرار می‌گیرند و مردم را هدایت می‌کنند و آنان را رهبری می‌کنند. و واژه "هداه" جمع هادی است. و این عبارت اطلاق دارد. ائمه (ع) حتی برای غیر بشر قائد و هادی هستند؛ یعنی به برکت وجود ائمه (ع) جمیع کائنات به پیش می‌روند و حرکتشان به سوی کمال و به سوی قیام به وظایف، به هدایت آن بزرگواران است. هر نقشی که هر کائنی از کائنات در این عالم دارد، به برکت ائمه به آن نقش قیام می‌کند. ائمه (ع) نسبت به بشر و بشریّت پیشوایان هدایت گرند، نه فقط برای این اُمّت، بلکه برای همه بشریّت و برای همه اُمّت‌ها؛ چرا که وَالْقادَهِ الْهُداهِ اطلاق دارد. پس این عبارت از دو جهت اطلاق دارد: ۱. نسبت به بشر؛ ۲.نسبت به غیر بشر. بلکه اطلاق سومی نیز وجود دارد؛ ائمه (ع) در هر عالَمی از عوالم از جنبه هدایت، نظارت و وساطت برکاتی داشته‌اند. معلوم است تا آن گاه که فردی خود نیازمند به هادی است، نمی‌تواند هادی باشد. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿﴿أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّيَ إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ﴾﴾[۲] آیا مقایسه ائمه (ع) هدایتگر با ائمه ضلال و گمراه کننده در این اُمت صحیح است؟ آیا می‌توان این دو را با هم سنجید، یا اصلاً چنین ادعایی غلط است؟ ائمه (ع) هادی و هدایت گرند. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿﴿وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا﴾﴾[۳] توضیح جنبه هدایتی پیش‌تر به طور مفصّل گذشت و در ذیل آیه دیگری نیز توضیح دادیم، آن جا که می‌فرماید: ﴿﴿إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ﴾﴾[۴] گفتیم که پیامبر خدا (ص) در ذیل آیه فرمود: "یا علی! بک یهتدی المهتدون من بعدی"[۵] بنابراین، ائمه (ع) پیشوایان و رهبران هدایت هستند، حتی نسبت به انبیا و اولیا (ع)» [۶].
