تربه
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
تربه دره‌ای است دراز از دره‌های شرق حجاز، دارای آب و زراعت و آبادی.[۱] قسمت علیای این دره را از آن بنی غامد گفته‌اند و از بخش‌های میانی و سفلای آن، به ترتیب، به عنوان متعلقات بنی بُقوم و بنی سُبَیع یاد کرده‌اند. تربه دارای ناحیه‌ای آباد به نام «تربة البُقوم» است که در حدود ۲۰۰ کیلومتری شرق طائف قرار دارد و شهرت و معروفیت آن موجب شده تا امروزه نام تربه، به نام آن (یعنی تربة البقوم) تغییر نام یابد. در قسمت پایین دست این دره، منطقه ای خرم و آباد به نام «الخُرمه» قرار دارد که از آن قبیله سُبیع است. سیلاب این دره از سراة غامد نزدیک «الباحه» جریان می‌‌یابد و پس از پیچ و خم خوردن بین مشرق و شمال، سرانجام در نزدیکی «عرق سبیع» - که در گذشته به رمل عبدالله معروف بود - در محلی به نام «الفَرشه» با سیلاب «بیشه ورَنیَه» مجتمع می‌‌گردد. از این مکان در ضمن سرایا و غزوات رسول خدا(ص) – از جمله سریه عمر بن خطاب - بارها نام برده شده است.[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ مقدسی آن را از مخلاف‌های یمن بر شمرده(مقدسی، احسن التقاسیم، ص۸۸) حموی هم با برشمردن آن از وادی‌های نزدیک مکه، مسافت آن تا مکه را دو روز راه بیان کرده است. وی ساکنان آن را از بنی هلال و کوههای سراة، یسوم و فرقد و نیز معدن البرم را از پدیده‌های اطراف آن ذکر کرده است. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۱.
- ↑ ر. ک. واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۲؛ ابن‌هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۰۹؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۹.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۶۲.