بحث:جودی در قرآن
مقدمه
جودی نام کوهی است که کشتی نوح بر فرار آن به خاک نشسته و نام آن در سوره هود آیه ﴿وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَقِيلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ﴾[۱] که قریب المضمون با مندرجات تورات است ذکر شده است.
نسبت به محل کوه جودی سه قول اظهار شده است:
- بنابر قول اصفهانی، کوه جودی در عربستان است و یکی از دو کوهی است که در قلمرو قبیله طی واقع است.
- کوه جودی سلسله کاردین است که در شمال شرقی جزیره «ابن عمر» در مشرق دجله نزدیک به موصل واقع است و اکراد آن را به لهجه خود «کاردو» و یونانیان جوردی واعراب آن را جودی خواندهاند. در ترگوم یعنی ترجمه کلدانی تورات و همچنین در ترجمه سریانی تورات محل به خاک نشستن کشتی نوح، قله کوه اکراد «کاردین» معین شده است. جغرافیون عرب نیز جودی مذکور در قرآن را بر این کوه منطبق کردهاند و گفتهاند که تخته پارههای کشتی نوح در قله این کوه تا زمان بنی عباس باقی بوده است و مشرکین آن را زیارت میکردهاند. در داستانهای بابلی، داستانی شبیه به داستان طوفان نوح موجود است به علاوه میتوان احتمال داد که وقتی دجله طغیان کرده باشد و مردم آن حدود دچار طوفان شده باشند. در کوه جودی کتیبههای آشوری موسوم به کتیبههای «میسر» موجود است و در این کتیبهها نام «ارارتو» دیده شده است.
- در ترجمههای فعلی تورات محل به خاک نشستن کشتی نوح، کوههای آرارات تعیین شده و آن کوه ماسیس واقع در ارمنستان است.
نویسنده قاموس کتاب مقدس معنی اولیه آرارات را ملعون ضبط کرده و گفته است: بنابر روایات، کشتی نوح بر فراز این کوه به خاک نشست و آن را عر بها جودی مینامند و ایرانیان کوه نوح و ترکان آن را «کرداغ» به معنی کوه سراشیب میخوانند و در نزدیکی ارس واقع است.
تا قرن پنجم، ارامنه در ارمنستان کوهی به نام جودی نمیشناختند و از آن قرن شاید بر اثر اشتباه مترجمین تورات که کوه اکراد را کوه آرارات ترجمه کردهاند برای علماء ارمنی چنین تصوری پیدا شده است.
شاید مجوز این تصور آن بوده است که آشوریان بر کوههای شمال و جنوب دریاچه وان نام آرارات یا آرارتو میدادهاند.
میگویند که حضرت نوح بر فراز کوه جودی پس از فرو نشستن طوفان، مسجدی ساخت و ارامنه هم میگویند که در پای کوه جودی، قریة «ثمانین» یا ثمان نخستین محلی بوده که همراهان نوح بدان فرود آمدهاند. [۲]
پانویس
- ↑ «و گفته شد: ای زمین آبت را فرو خور و ای آسمان (از باریدن) باز ایست! و آب فرو کشید و کار به پایان رسید و (کشتی) بر (کوه) جودی راست ایستاد و گفته شد: نابود باد گروه ستمکاران!» سوره هود، آیه ۴۴.
- ↑ خزائلی، محمد، اعلام قرآن، ص 281-282.