جوایز سلطان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۴ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

جوایز سلطان، به اموالی می‌گویند که به عنوان جایزه، از سوی سلطان یا کارگزاران وی، به کسی یا گروهی داده شود. از آنجا که قبول و پذیرش هدایای حاکمان جور، خود راهی برای جلب رضایت و علاقه مردم به دستگاه بوده و چنین اموالی اغلب، به زور از مردم غصب شده است، فقهای اسلام آن را حرام می‌دانند. تنها در یک مورد، حکم به جواز اخذ جوایز داده شده است و آن هنگامی است که آمیختگی اموال سلطان به حرام محرز بوده، ولی حرمت آنچه را که به عنوان جایزه می‌دهد معلوم نباشد[۱]. امام صادق (ع) راجع به جوایز فرمود: "چیزی از دنیای آنها حاکمان جور به شما نمی‌رسد، جز آنکه به همان اندازه دین‌تان را بر باد می‌دهد"[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. صبح الاعشی، ج۱، ص۴۳۱؛ تهذیب اللغة، ج۱۱، ص۱۴۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۲، ص۱۵۴۸.
  2. مکاسب، ج۲، ص۱۶۵؛ المکاسب المحرمة، ج۲، ص۲۲۳؛ المغنی، ج۴، ص۲۹۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۲۹.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۷۳.