آل ابی‌ساره

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

حسن بن ابی ساره و برادرش مسلم و پسرش محمد بن حسن، و برادرزادگانش عمرو بن مسلم و معاذ بن مسلم هرا (یا فرا) و پسر وی حسین بن معاذ از افراد سرشناس این خاندان علمی و دینی شیعی کوفه هستند. به گفته نجاشی، محمد بن حسن بن ابی ساره از موالی انصار و اصل وی از کوفه بود. او و پدرش در «نیل»[۱] ساکن بودند و هر دو از امام باقر و امام صادق(ع) روایت کرده‌اند؛ و نیز پسر عموی وی معاذ بن مسلم بن ابی طالب از رجال فضل و ادب بود. کسایی نحوی معروف، از این دو یعنی معاذ و محمد، علم ادبیات عرب، لغت و قرآن آموخت. ابن خلکان در «وفیات الاعیان» می‌نویسد کسایی شاگرد معاذ بن مسلم هراء نحوی کوفی بود و از وی روایت کرده است. در انواع قرائت‌ها از وی حکایات زیاد نقل شده و در نحو کتاب‌های بسیاری تصنیف کرده، ولی آثارش به دست نیامده است. اشعار وی مانند اشعار نحویان بود. معاذ دوست «کمیت بن زیاد» شاعر مشهور بوده است. او فرزندان و نوادگان و نتیجه‌های زیادی داشت که همه به دلیل عمر طولانی معاذ، در حیات وی از دنیا رفتند. معاذ در سال ۱۸۷ یا ۱۹۰ در بغداد درگذشت[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. نیل: از سواحل فرات بین کوفه و حله بوده است و نباید بانیل مصر اشتباه شود.
  2. نک: رجال بحرالعلوم، ج۳، ص۲۷۶-۲۸۲.
  3. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۵۰۲.