ابومعقل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

به گفته ابن حجر[۱]، ابراهیم بن عبدالله خزاعی در کتاب کشی، وی را راوی حدیثی دانسته است که در آن، از رو به قبله بودن به هنگام قضای حاجت نهی شده است. ابن حجر[۲] می‌گوید: این حدیث از معقل بن ابی معقل نقل شده و روشن نیست ابو معقل، همان ابو معقل اسدی انصاری یا شخصی دیگر است. شاید به همین سبب، ابن حجر[۳] و برخی دیگر[۴] برای وی مدخل جداگانه‌ای قرار داده‌اند. البته ابن عبدالبر[۵] ذیل مدخل "ابومعقل انصاری" به این حدیث اشاره کرده است. به علاوه، این روایت در بیشتر منابع، از "معقل بن ابی معقل"[۶] یا معقل اسدی[۷] نقل شده است نه "ابومعقل". بر این اساس، ابومعقل دیگری وجود ندارد و معقل - راوی این حدیث - نیز به احتمال، پسر ابومعقل اسدی انصاری است.[۸]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۷، ص۳۱۳.
  2. ابن حجر، ج۷، ص۳۱۳.
  3. ابن حجر، ج۷، ص۳۱۳.
  4. ر. ک: ابونعیم، ج۶، ص۳۰۱۶؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۸۸.
  5. ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۲۳.
  6. بخاری، ج۷، ص۳۹۲؛ بیهقی، ج۱، ص۹۱؛ نووی، ج۲، ص۸۰.
  7. ر. ک: ابن ابی شیبه، ج۱، ص۱۷۶.
  8. خانجانی، قاسم، مقاله «ابومعقل»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۲۳.