بسر بن محجن دیلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وی از تیره بنی الدیل بن بکر، از قبیله کنانه است[۱]. در نام او به «بُسر» و «بشر» اختلاف است[۲]، که البته بشر، تصحیف بسر است. وی ساکن مدینه بود[۳]. بخاری[۴]، ابونعیم[۵] و ابن حجر[۶] او را تابعی مشهور دانسته‌اند. به همین دلیل، ابن حجر او را در بخش چهارم کتابش (توهمات) آورده است؛ چون روایت او را مُرسل می‌داند. وی از پدرش نقل کرده است که نماز را در خانه همراه عیالم خواندم، سپس به مسجد رفتم، در این وقت رسول خدا (ص) آمد و نماز خواند، اما من نماز نخواندم؛ زیرا پیش از آن خوانده بودم. حضرت فرمود: «با مردم نماز بخوان، اگرچه خوانده باشی»[۷][۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. مزی، ج۲۷، ص۲۶۹.
  2. ابن حبان، ج۳، ص۳۹۹؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۴۲۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۳۷۳.
  3. ابونعیم، ج۱، ص۴۱۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۷۸.
  4. بخاری، ج۲، ص۱۲۴ و ج۸، ص۴.
  5. ابونعیم، ج۱، ص۴۱۶.
  6. الاصابه، ج۱، ص۴۸۰.
  7. بخاری، ج۸، ص۴؛ احمد بن حنبل، ج۴، ص۳۴؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۴۲۳؛ مزی، ج۲۷، ص۲۷۰.
  8. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «بسر بن محجن دیلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۳۲.