جهیم بن صلت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

جهیم بن الصلت بن مطلب بن عبدمناف از طایفه قریش که به دو واسطه نسبش به جد بزرگوار پیامبر اسلام (ص) می‌رسد. در سال هشتم هجری اسلام آورد و پیامبر (ص) سی وسق (هر وسق برابر است با ۱۷۳ کیلوگرم) از غنائم خیبر را به وی داد[۱]. در زمان جاهلیت که افراد کمی سواد داشتند، او سواد داشت و برای رسول خدا (ص) و نویسندگی می‌کرد[۲]. از جمله صلح نامه‌ای که میان پیامبر (ص) و یحنة بن رؤبه در تبوک نوشته شد، به خط او بود[۳].[۴]

رؤیای صادقه جهیم بن صلت

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۲۶۱؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۳۶۹؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶؛ سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج۱۱، ص۳۷۸.
  2. الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۱، ص۵۳۲.
  3. تجارب الأمم، ابن مسکویه، ج۱، ص۲۷۴ و الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶.
  4. عباسی، حبیب، مقاله «جهیم بن صلت»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۳۰۹.