حارثة بن نمر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی صحابی نیست و تنها ابن حجر[۱] در بخش سوم الاصابه مخضرمین) از او یاد کرده است. «ابواُثال» کنیه اوست. وی زمان رسول خدا (ص) را درک کرد و در زمان ابوبکر به سال دوازدهم هجری در جنگ یرموک شرکت داشت و به نقل از ابومخنف، شاعر مسلمانان در آن روز شعری گفت و نیز حارثه هم در این باره شعری سرود[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۹.
  2. ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۳۹۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۹.
  3. مرادی نسب، حسین، مقاله «حارثة بن نمر»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۰۹.