حبیب بن عوف عبدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

با توجه به نسبتش وی از تیره عبد القیس، از ربیعة بن نزار بن معد بن عدنان[۱] است. ابن حجر وی را در شمار مخضرمین آورده و می‌گوید: حبیب برادر حارث بن عوف عبدی است[۲]. حبیب با علاء حضرمی در بحرین با ربیعه جنگید. برخی کشته شدن شریح بن ضبیعه مرتد را در بحرین که به «حُطم» شهره بود[۳] به دست حبیب و برخی به دست برادرش حارث بن عوف دانسته‌اند[۴]. او در روز مَرداء هَجَر[۵] از دست ابوفدیک (سال ۷۳) گریخت[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۹۵.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۶ و ۱۴۱.
  3. بلاذری، انساب الاشراف، ص۹۰.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۶.
  5. مکانی در مجر از مناطق بحرین، بنگرید: حموی، ج۵، ص۱۰۴.
  6. ابن عبدربه، العقد الفرید، ج۱، ص۱۵۰.
  7. محمدی، رمضان، مقاله «حبیب بن عوف عبدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۳۳.