دست بر سر گذاشتن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

دست بر سر گذاردن

از جا برخاستن و دست بر سر گذاشتن، هنگام شنیدن نام حضرت مهدی (ع) مخصوصا لقب "قائم"، برای احترام به امام زمان (ع) است. چنان‌که امام رضا (ع) وقتی که در مجلسی در محضر او نام حضرت قائم (ع) بردند، حضرت به احترام امام مهدی (ع) دست بر سر گذاشته و از جا برخاست[۲]. این امر ریشه مذهبی دارد و فعلِ امام معصوم سندی است بر این وظیفه. البته این کار واجب نیست و صرفاً اظهار ادب به پیشگاه حضرت است[۳].

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۲۷.
  2. الزام الناصب، ج ۱، ص ۲۷۱.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۱.