سیاله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«سیاله» سرزمینی است بر سر راه حجاج بیت الله الحرام.[۱] برخی آن را اولین مرحله از راه مدینه به مکه دانستند و در وجه تسمیه آن گفتند که تبع زمانی که از جنگ با مردم مدینه باز می‌‌گشت از آن عبور کرد و بواسطه جریان سیل در این دره، آن را «سیاله» نامید.[۲] برخی نیز، آن را روستایی دانستند که بین آن تا مدینه ۲۹ میل راه است. این دهکده بر طریق مدینه به مکه واقع بود و بین آن تا ملل که نزدیکترین منزل به مدینه است ۷ میل راه فاصله بود.[۳] این موضع که زمانی توقفگاه حجاج خانه خدا بود، به مرور زمان، نامش به دلیل تراشیده شدن چاه‌های آن در صخره، به «بئار الصفا» (چاه‌های صفا) تغییر یافت. «بئر مرزوق» هم دیگر نامی بود که بدان اطلاق می‌‌شد. سیاله از راهی که به تربان می‌‌رود ۴۷ کیلومتر تا مدینه فاصله دارد و این مسافت از طریق جاده روحاء تا مدینه ۷۵ کیلومتر است. از این مکان در ذکر واقعه بدر[۴]و نیز غزوات بنی لحیان[۵] و حمراء الاسد[۶] ذکری به میان است.[۷]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۹۲.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۹۲.
  3. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۶۹.
  4. قال ابن اسحاق و هو يذكر طريق رسول الله إلى بدر: «[النبی(ص)] ثم مر على تربان، ثم على ملل، ثم على غميس الحمام من مريين، ثم على صخيرات الحمام، ثم على السيالة ثم على فج الروحاء، ثم على شنوكة» (ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۳؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۲۶۱)
  5. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۱.
  6. واقدی، المغازی، ج۲، ص۴۹۰.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۶۴.