صمان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«صَمّان» سرزمین سخت و خشک است پای کوه.[۱] برخی هم از صمان به عنوان سرزمینی دارای سختی و ارتفاع و برخوردار از زمین‌های هموار وسیع یاد کرده‌اند.[۲] «صمان» نیز به واسطه برخورداری از صلابت و سختی، بدین نام خوانده شده است.[۳] اقلیم‌شناسان در بیان حدود این سرزمین اختلاف کرده‌اند. بعضی «صمان» را نزدیک رمل عالج گفته، فاصله بین این مکان و بصره را ۹ روز راه دانسته‌اند.[۴] برخی نیز، صمان را سرزمینی از بلاد بنی تمیم برشمرده، آن را کوهی کم ارتفاع در سرزمین تمیم گفته‌اند. صمان همچنین از نظر برخی صاحب‌نظران، ناحیه‌ای در شام و در حومه بلقاء برشمرده شده است. جملگی این مواضع در شام قرار دارند.[۵] برخی نیز در اظهار نظری متفاوت، صمان را سرزمینی از سرزمین‌های بنی اسد گفته‌اند.[۶] این موضع همچنین، در برخی منابع، «الصُّمان» تلفظ شده و از آن به عنوان سرزمینی از سرزمین‌های پست و کم ارزش نجد بین دهناء و کرانه خلیج فارس، ذات حزوم و قُفَفَه یاد شده و از این موضع به عنوان یکی از مشهورترین مربع‌های عرب قدیم و حال حاضر نام برده شده است.[۷]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۲۳.
  2. ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۲۳.
  3. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۸۴۱.
  4. ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۲۳.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۲۳.
  6. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۲۳.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۷۸.