قیس بن ربیع (شهید کربلا)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

«قیس بن ربیع» در منابع کهن نام و نشانی ندارد؛ ولی منابع متأخر وی را از دوستان و یاران امام حسین (ع) قلمداد کرده در ردیف شهیدان کربلا برشمرده‌اند.

ملا حسین واعظ کاشفی گوید: آورده‌اند که محمد بن مقداد و عبدالله بن ابو دجانه، بایک دیگر از آن سید و سرور دستور خواسته به میدان رفتند و حرب‌های مردانه کردند، بسیاری را کشتند و خسته گردانیدند؛ و چون خواستند که به ملازمت امام (ع) آیند، فوجی سوار از لشکر فجار گرداگرد ایشان فرو گرفتند. سعد که غلام امیرالمؤمنین علی (ع) بود با پنج تن از موالیان و بندگان امام حسین (ع) که قیس بن ربیع و اشعث بن سعد و عمرو بن قرط و حنطمه و حماد بودند، به مدد ایشان رفتند. به واسطه کثرت مخالفت و ضرب‌های متوالی و مترادف، هر هشت تن از این شش درفانی[۱] متوجه مناظر هشتگانه بهشت جاودانی شدند[۲].[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. یعنی به مقام والای شهادت رسیدند.
  2. روضة الشهدا، ص۳۸۸، نشر نوید اسلام؛ نیز ر. ک ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۵۸؛ عشره کامله، ص۴۲۵.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۱۷.