منجح بن سهم در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى مُنْجِحٍ مَوْلَى اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ»[۱]؛

یکی از شهدای کربلا منجح فرزند سهم، غلام امام حسین (ع) است.

شیخ طوسی او را از اصحاب امام حسین (ع)[۲] به شمار آورده و می‌نویسد: او در کربلا به شهادت رسید[۳].

علامه مامقانی از کتاب ربیع الابرار زمخشری نقل کرده که مادر منجح به نام «حسنیه» کنیز بود که امام حسین (ع) او را از «نوفل بن حارث» خریداری کرد و سپس او را به مردی به نام «سهم» تزویج نمود و از او منجح متولد شد. مادرش حسنیه در خانه امام سجاد (ع) خدمت می‌‌کرد و هنگامی که امام حسین (ع) به سوی عراق حرکت کرد، منجح به همراه مادرش به کربلا آمد[۴].

در روز عاشورا چون هنگام نبرد فرا رسید، منجح با اذن امام (ع) شجاعانه با سپاه عمر سعد جنگید و سرانجام به دست «حسان بن بکر حنظلی» به شهادت رسید[۵].

در برخی از کتب تاریخی تنها به ذکر شهادت او در رکاب امام حسین (ع) اکتفا کرده‌اند[۶].

این غلام توانست در پرتو ایمان به خدا و از خودگذشتگی در راه امام حسین (ع) به این مقام والا برسد که در زمره شهیدان کربلا باشد و در زیارت ناحیه مقدسه مورد سلام و درود قرار گیرد.[۷]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۹.
  2. رجال الطوسی، ص۸۰.
  3. رجال طوسی.
  4. تنقیح المقال، ج۳، ص۲۴۷.
  5. ابصارالعین، ج۳، ص۲۴۷ و قاموس الرجال، ج۱۰، ۲۳۹.
  6. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۸۲.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۸۵-۵۸۶.