ترجمه الغدیر ج۱۶ (کتاب)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۲۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ترجمه الغدیر ج۱۶، جلد شانزدهم از مجموعهٔ بیست و دو جلدی ترجمه الغدیر است که به مسئله ولایت امیرالمؤمنین(ع) می‌پردازد. این کتاب اثر عبدالحسین امینی است که توسط اکبر ثبوت ترجمه گردیده و انتشارات بنیاد بعثت انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

ترجمه الغدیر ج۱۶
از مجموعه[[ترجمه الغدیر (کتاب)|ترجمه الغدیر]][[رده:مجموعه کتاب ترجمه الغدیر]]
زبانفارسی
نویسندهعبدالحسین امینی
مترجماکبر ثبوت
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت|انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]][[رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]]
محل نشرتهران، ایران
سال نشر
  • ۱۳۷۰
  • ۱۳۸۰ ش
تعداد صفحه۳۲۰

دربارهٔ کتاب

در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.

فهرست کتاب

شعراء غدیر در قرن ۹

  • غدیریه حافظ برسی؛
  • نکوهش گزافه‌گویی در برترخوانی‌ها؛
  • گزاف‌گویی در برتری عثمان؛
  • خلیفه صدقه رسول خدا را می‌خرد؛
  • خلیفه در شب وفات ام‌کلثوم؛
  • خلیفه برای خود و کسانش چراگاه خصوصی قرار می‌دهد؛
  • خلیفه فدک را تیول مروان می‌گرداند؛
  • برداشت خلیفه درباره اموال و صدقات؛
  • بذل و بخشش‌های خلیفه به حکم بن ابی‌العاص؛
  • حکم در قرآن؛
  • نگاهی به دو فراز؛
  • نگاهی در سخن ابن‌حجر؛
  • بازخواستی از عثمان در پناه دادن به حکم؛
  • بازخواستی در مورد صدقات قضاعه؛
  • بذل و بخشش‌های خلیفه به مروان؛
  • مروان و چه مروانی؛
  • مروان را بهتر بشناسیم؛
  • دشنام مروان به علی؛
  • این بود مروان؛
  • تیول‌هایی که خلیفه به حارث داد و بذل و بخشش‌هایش به او؛
  • بهره سعید از بخشش خلیفه؛
  • بخشش خلیفه به ولید از مال مسلمانان؛
  • ولید و پدرش؛
  • گزارش‌هایی پیرامون ولید؛
  • بخشش خلیفه به عبدالله از اموال مسلمانان؛
  • بخشش خلیفه به ابوسفیان؛
  • بخشش‌های خلیفه از غنائم افریقیه؛
  • گنج‌های تل‌انبار شده به برکت خلیفه؛
  • سیاهه‌ای از بخشش‌های خلیفه و گنج‌های آبادان شده به برکت او؛
  • شجری لعنت شده در قرآن و خلیفه؛
  • خلیفه ابوذر را به ربذه تبعید می‌کند؛
  • سخن امیرمومنان هنگامی که ابوذر را به سوی ربذه بیرون کردند؛
  • درگیری ابوذر با عثمان؛
  • خداپرستی‌اش پیش از بعثت پیامبر؛
  • حدیث دانش ابوذر؛
  • داستان راستگویی و پارسایی ابوذر؛
  • داستان برتری ابوذر؛
  • پیمان پیامبر بزرگ با ابوذر؛
  • تبهکاری تاریخ؛
  • بلاذری؛
  • نگاهی ارجدار به تاریخ طبری؛
  • ابن‌اثیر جزری؛
  • عمادالدین ابن‌کثیر؛
  • نظریه ابوذر درباره ثروت‌ها؛
  • ابوذر و مسلک اشتراکی؛
  • گزارش‌های ابوذر درباره دارایی‌ها؛
  • نگاهی در سخنانی که در ستایش ابوذر رسیده است؛
  • ستایش پیامبر از او و آنچه به وی سپرد؛
  • نگاهی در گفتاری که هیئت فتوا دهندگان الازهر بیرون داده‌اند؛
  • در اسلام کمونیسم نیست؛
  • من آنم که رستم بود پهلوان؛
  • گواهان هیئت داوران؛
  • گواهی خواستن هیئت داوران از گفتار ابن‌حجر؛
  • آخرین سخن ما؛
  • ستایش نامه‌های منظوم؛
  • نامه‌ای از شیخ محمد رضا آل یاسین کاظمی نجفی؛
  • نامه‌ای از مرد دانش و سیاست، نخست وزیر پیشین عراق؛
  • گفتاری از عبدالمهدی منتفکی؛
  • الغدیر صف‌ها را در جامعه اسلامی درهم می‌فشرد؛
  • الغدیر در مصر؛
  • الغدیر در حلب؛
  • نامه؛
  • اجازه نشر نامه گذشته؛
  • ترجمه؛
  • روش فرمانروای مؤمنان.[۲]

دربارهٔ پدیدآورندگان

عبدالحسین امینی (پدیدآورنده)
 

عبدالحسین امینی، فقیه، مورخ، دین‌شناس، قرآن‌شناس، حدیث‌شناس، کتاب‌شناس، نویسنده و خطیب مصلح دوران در سال ۱۳۲۰ ق در تبریز دیده به جهان گشود. پدر او شیخ احمد امینی تبریزی از عالمان با تقوا بود و مردم به ایشان همواره به دیده احترام می‌نگریستند. میرزا احمد از فقها و مجتهدان زمان خود بود و در زهد و پارسایی زبانزد همگان. او در سال ۱۳۰۴ ق به تبریز مهاجرت کرد و برای هیشه ساکن آن‌جا شد.

علامه امینی تحصیلات مقدماتی را در مدرسه طالبیه در زادگاه خویش آغاز کرد، اما در عین‌حال مکتب پدر اولین مکتب‌خانه او بود. پدرش ادبیات فارسی، عربی، منطق و تا اندازه‌ای فقه و اصول را به فرزند خویش آموخت. در کنار این‌ها، امینی به کتاب‌های حدیثی و اعتقادی نیز اشتیاق فراوان داشت، ولی با این همه، قرآن و نهج البلاغه دو کتاب گران‌قدر برای آموزش او بود. در سن پانزده‌سالگی راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد و از محضر اساتیدی چون حضرات آیات سید محمد باقر الحسینی فیروزآبادی، سید ابوتراب خوانساری، میرزا علی بن عبدالحسین ایروانی و میرزا ابوالحسن مشکینی کسب علم کرد و تا حدود ۳۲ سالگی در نجف مشغول کسب معارف الهی بود. پس از آن به زادگاه خویش بازگشت و چند صباحی در تبریز به تدریس و تحقیق پرداخت. اما جذبه نجف او را بار دیگر به‌سوی خویش کشاند و عزم سفر کرد و تا آخر عمر خانه و کاشانه خویش را در آن دیار قرار داد و از محضر علمای بزرگی چون آیات عظام میرزا محمد حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، محمد حسین آل‌کاشف الغطاء، غروی اصفهانی، میرزا علی شیرازی، شیخ علی اصغر ملکی تبریزی و شیخ آقا بزرگ تهرانی بهره‌ها برد و موفق به کسب درجه اجتهاد شد. از آن پس روح جست‌وجوگر و خستگی‌ناپذیرش، او را در مسیر تحقیق و پژوهش در حوزه‌های مختلف علوم دینی به‌ویژه عرصه‌های فقهی، کلامی، تقسیری و تاریخی قرار داد و باعث خلق آثار بسیار این دانشمند بزرگ شد؛ آثاری که هر یک دارای ارزش‌های بدیع علمی در حوزه دین‌پژوهی است.
اکبر ثبوت (مترجم)
 
اکبر ثبوت
اکبر ثبوت (متولد ۱۳۲۴ش، تهران)، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته فلسفه و حقوق دانشگاه تهران پیگیری کرد. مشاور گروه فلسفه بنیاد دائرةالمعارف اسلامی و تصحیح کتاب "تهذیب‌الاصول" علامه حلّی از جمله فعالیت‌های وی است. او تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «ترجمه الغدیر ج۱۳»، «ترجمه الغدیر ج۱۴»، «ترجمه الغدیر ج۱۵» و «ترجمه الغدیر ج۱۶» برخی از این آثار است.

کتاب‌های وابسته

پانویس

دریافت متن کتاب