سنگابخانه

مقدمه

سنگابخانه محلّی که یک یا چند ظرف بزرگ سنگی برای نوشیدن آب سرد، در ایّام عزاداری سید الشهدا(ع) در آن نهاده می‌شد و سقّاها، آمادۀ آب دادن به عزاداران و هیئت‌های سینه زنی بودند. معمولا در محوّطه‌ای بود که روی آن چادر می‌زدند و اطرافش را با پارچۀ سیاه و کتیبه‌های مخصوص و عکس و شمایل می‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شب خواب می‌گذاشتند. سنگاب، ظرف سنگی بزرگی بود که مقدار زیادی آب می‌گرفت و از یک پاره سنگ تراشیده می‌شد و در مسجدها و تکایا برای آشامیدن یا وضو گرفتن می‌گذاشتند. دهخدا می‌نویسد: "ظرف بزرگ از سنگ تراشیده که یک کر و بیشتر آب گیرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند".

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا