علی بن اسباط مقری کوفی

مقدمه

از اهالی کوفه و مکنی به ابوالحسن، از یاران امام رضا(ع) و امام جواد(ع) بود. مقرّی از رجال ادیب و با فضیلتی بود که از خود آثاری چون کتاب دلائل را بر جا گذاشته است. توجه و تسلط او بر علم قرائت سبب گردید که او را مقرّی بنامند و به این نام مشهور گردد. او در ابتدا به فرقه فطحیه بود و چون بین او و علی بن مهزیار مکاتباتی در این باره پیش آمد، از فکر خود برگشت^[۱].^[۲]

جستارهای وابسته

اصحاب امام رضا

منابع

محمدی، حسین، رضانامه

پانویس

↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۶۰-۲۶۱.
↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۵۱۱.

[1] معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۶۰-۲۶۱.

[2] محمدی، حسین، رضانامه ص۵۱۱.

[۱]

[۲]